Во 1845 година два канадски истражувачки бродови тргнаа во потрага по скратен пат кој води до Азија. Бродовите Терор и Ербус никогаш не стигнаа до Азија, а нивната судбина долго време беше мистерија.

Цели 170 години Канаѓаните не заборавија на експедицијата која заврши трагично. Капетанот Френклин, екипажот и имињата на бродовите живееја преку приказните, песните и поемите, кои се пренесуваа од генерација на генерација.

Според историјата, бродовите исчезнале некаде во 1848 година, откако заглавиле во мразот, а се претпоставува дека дел од екипажот преживеал извесно време. Токму од тој период (1850) датираат и приказните на Инуитите во кои се раскажува за бели мажи кои гладувале.

Пред неколку дена беше пронајден еден од двата брода во водите на Арктикот, на околу 1 900 километри северозападно од Торонто.

Откритието ја возбуди и израдува јавноста во Канада, особено поради фактот што земјата долги години безуспешно се обидуваше да ги лоцира исчезнатите бродови, а интерес за историското откритие покажа и Кралицата Елизабета Втора.

По откривањето на еден од бродовите на Френклин, следен чекор се нуркачите кои треба да ја испитаат состојбата на остатоците и да ја пребараат внатрешноста.

Иако не се знае кој од двата брода е пронајден, експертите тврдат дека сите докази потврдуваат дека остатоците сигурно му припаѓаат на еден од бродовите на капетан Френклин.
Точната локација на потонатиот брод засега не се открива поради страв од ограбувачи.

Северозападниот премин (рута која ги поврзува Атлантикот и Пацификот) беше цел на многу истражувачи и морепловци низ историјата, почнувајќи уште од далечната 1497, и многу од експедициите кои тргнале во потрага по оваа рута завршиле трагично.
Во периодот од 1903 до 1906 година, истражувачот Роалд Амундсен за прв пат успешно помина по Северозападниот премин.